Van S Producties
Wat de inzet ook is, niets is onmogelijk. Zo werd Van S producties reeds succesvol ingezet voor de afwas, schilderwerk, oppassen, bijlessen maar ook voor gewoon een bakkie koffie, cappuccino, espresso of zelfs latte macchiato.
2012 versie :Al een tijdje filosofeerden Hendrik, mijn als zoon geadopteerd buurman en ik over waterkanonnen. Vorig jaar scoorden we AK 47 Kalasnikovs die op batterijen werken en water schieten. Maar water kanonnen is waar we van dromen.
De zomer ligt in het verschiet en dan gaat het weer kriebelen. Afgelopen weekend gingen we los. Tineke en Mira letten even niet op en we waren onderweg.
We reden talloze kilometers rond op zoek naar bouwelementen. Want er bestaat nu eenmaal niet een bouw.je.eigen.waterkanon.doe.het.zelf.markt!
We scoorden een afsluiter bij een visvijver specialist en allerlei soorten PVC pijp bij Hornbach in Alblasserdam. Nog een fietsband bij de Halfords en het bouwen kon beginnen.
In tegenstelling tot alle criticasters was hij vrijdag klaar en lieten we de lijm een nachtje drogen. Zaterdag pompten wij ons een ongeluk (60 keer pompen met de fietspomp voor 1 enkel schot) en gingen we los.
Hieronder ons prototype.
Inmiddels ligt de omgeving bezaaid met tomaten resten want deze vliegen zo lekker Wel 100 meter. Omdat we een compressor hebben aangeschaft zijn we helemaal klaar voor het echte werk en gaan we er nu voor om 10 liter water per keer te schieten.
Wedden dat we iedere waterpistolen shootout winnen?
De 2013 verie
Dat er gepimpte versie zou komen zat er in en juli 2013 was ie er klaar voor.
Het materiaal is drukvast tot 7 bar en de loop is van 32 naar 50 mm gegaan.
Verder was het ons verboden om nog langer etenswaren (tomaten) te schieten, wat we eigenlijk wel begrijpen.
Resultaat is dat we nu rustig tot wel 20 water ballonnen per schot afvuren.
Reultaat is dat we soms drijfnat zijn, de kinderen in het hjofje zich een bult rennen om ze te vangen en wij ons soms bijna bevuillen vanwege de lachbuien.
De zomer ligt in het verschiet en dan gaat het weer kriebelen. Afgelopen weekend gingen we los. Tineke en Mira letten even niet op en we waren onderweg.
We reden talloze kilometers rond op zoek naar bouwelementen. Want er bestaat nu eenmaal niet een bouw.je.eigen.waterkanon.doe.het.zelf.markt!
We scoorden een afsluiter bij een visvijver specialist en allerlei soorten PVC pijp bij Hornbach in Alblasserdam. Nog een fietsband bij de Halfords en het bouwen kon beginnen.
In tegenstelling tot alle criticasters was hij vrijdag klaar en lieten we de lijm een nachtje drogen. Zaterdag pompten wij ons een ongeluk (60 keer pompen met de fietspomp voor 1 enkel schot) en gingen we los.
Hieronder ons prototype.
Inmiddels ligt de omgeving bezaaid met tomaten resten want deze vliegen zo lekker Wel 100 meter. Omdat we een compressor hebben aangeschaft zijn we helemaal klaar voor het echte werk en gaan we er nu voor om 10 liter water per keer te schieten.
Wedden dat we iedere waterpistolen shootout winnen?
De 2013 verie
Dat er gepimpte versie zou komen zat er in en juli 2013 was ie er klaar voor.
Het materiaal is drukvast tot 7 bar en de loop is van 32 naar 50 mm gegaan.
Verder was het ons verboden om nog langer etenswaren (tomaten) te schieten, wat we eigenlijk wel begrijpen.
Resultaat is dat we nu rustig tot wel 20 water ballonnen per schot afvuren.
Reultaat is dat we soms drijfnat zijn, de kinderen in het hjofje zich een bult rennen om ze te vangen en wij ons soms bijna bevuillen vanwege de lachbuien.
Onder bijna hoongelach vonden, de eerste tests plaats. Hendrik en ik gingen zelf sneeuw maken.
Het komt wat infantiel over, wanneer je als twee volwassen mannen dagen achter elkaar soms tot middernacht, bezig bent met een waterslang, een hogedrukreiniger, stukken pvc pijp, een regen ton, CV-pijp, rollen tape, tyraps, een trapleer en dan met bijna afgevroren jatten binnen komt, om vervolgens bij een kop koffie ontdooiend de nieuwe plannen voor de volgende poging te bespreken.
Ieder weldenkend mens geeft na 2, maximaal 3 pogingen de moed op en neemt zijn verlies. Wij niet!
Wij hebben doorgezet, we geloofden in de zaak! En jawel , dinsdag 06/01/09 om 17.32 hadden wij sneeuw.Een gedenkwaardig moment.
Ok, had was dan geen skihelling, maar toch hadden we ca. twee m2 bedekt met een dun laagje.
En we gaan door. We blijven sleutelen aan het prototype, want we hopen ooit fatsoenlijke hoeveelheden te produceren, zonder dat:
de straat eerst een gletsjer wordt
we de waterleiding vol blazen met lucht
onze jatten vast vriezen aan onze sneeuwmachine
we voor 10.000,- aan energie en water verspillen
de kinderen uit de buurt wakker worden van onze testruns
wij ons zelf drijfnat spuiten met de slang
De lachers zitten nu nog steeds binnen aan de chocomel. Maar als het eenmaal zo ver is, glijden wij lekker met onze slee va de helling en mag de rest fotos maken..
Het bewijs dat we sneeuw kunnen maken is uiteindelijk geleverd. yes we did it!
Echter dit keer niet meer een flinter dun laagje dat al verdwenen is, voor dat de ongelovigen het konden zien.
Nu hebben we de stoep toch geheel wit gekregen . De buren hebben er bij gestaan en mochten ook even op het knisperende spul lopen. Uiteraard hebben we het ditmaal vastgelegd op foto.
De fotos zijn bijgevoegd.
Jolanda, nogmaals sorry. Je bent het eerste maar hopelijk enige slachtoffer geworden van onze bezieling door uit te glijden op de stoep.
Als we een skipiste vol hebben, hoef jij niet betalen en mag je gratis onbeperkt glijden of sleλen.
En de rest moet betalen!
Het komt wat infantiel over, wanneer je als twee volwassen mannen dagen achter elkaar soms tot middernacht, bezig bent met een waterslang, een hogedrukreiniger, stukken pvc pijp, een regen ton, CV-pijp, rollen tape, tyraps, een trapleer en dan met bijna afgevroren jatten binnen komt, om vervolgens bij een kop koffie ontdooiend de nieuwe plannen voor de volgende poging te bespreken.
Ieder weldenkend mens geeft na 2, maximaal 3 pogingen de moed op en neemt zijn verlies. Wij niet!
Wij hebben doorgezet, we geloofden in de zaak! En jawel , dinsdag 06/01/09 om 17.32 hadden wij sneeuw.Een gedenkwaardig moment.
Ok, had was dan geen skihelling, maar toch hadden we ca. twee m2 bedekt met een dun laagje.
En we gaan door. We blijven sleutelen aan het prototype, want we hopen ooit fatsoenlijke hoeveelheden te produceren, zonder dat:
de straat eerst een gletsjer wordt
we de waterleiding vol blazen met lucht
onze jatten vast vriezen aan onze sneeuwmachine
we voor 10.000,- aan energie en water verspillen
de kinderen uit de buurt wakker worden van onze testruns
wij ons zelf drijfnat spuiten met de slang
De lachers zitten nu nog steeds binnen aan de chocomel. Maar als het eenmaal zo ver is, glijden wij lekker met onze slee va de helling en mag de rest fotos maken..
Het bewijs dat we sneeuw kunnen maken is uiteindelijk geleverd. yes we did it!
Echter dit keer niet meer een flinter dun laagje dat al verdwenen is, voor dat de ongelovigen het konden zien.
Nu hebben we de stoep toch geheel wit gekregen . De buren hebben er bij gestaan en mochten ook even op het knisperende spul lopen. Uiteraard hebben we het ditmaal vastgelegd op foto.
De fotos zijn bijgevoegd.
Jolanda, nogmaals sorry. Je bent het eerste maar hopelijk enige slachtoffer geworden van onze bezieling door uit te glijden op de stoep.
Als we een skipiste vol hebben, hoef jij niet betalen en mag je gratis onbeperkt glijden of sleλen.
En de rest moet betalen!
